Информация о песне На данной странице вы можете ознакомиться с текстом песни Requiem rozbiorowe , исполнителя - Jacek Kaczmarski. Дата выпуска: 08.11.2018
Язык песни: Польский
Информация о песне На данной странице вы можете ознакомиться с текстом песни Requiem rozbiorowe , исполнителя - Jacek Kaczmarski. Requiem rozbiorowe(оригинал) |
| Pamięć moja — ponurej natury: |
| Nie chce wskrzeszać soczystych rozkoszy, |
| Nie rozczuli jej flet, |
| Nie rozrusza tamburyn, |
| Płoche szczęście ją peszy i płoszy. |
| Pamięć moją ożywia żałoba, |
| Lecz — nie płaczka rozpaczą podniosła, |
| Tylko wściekły ten wstyd, |
| Co się szwenda po grobach, |
| Które lepka pleśń legend porosła. |
| Jeśli grzmiące obrzędy bezcześci, |
| Jeśli babrze się w szczątkach wstydliwych — |
| To nie po to, by mieć |
| Nośny temat do pieśni, |
| Lecz by wstyd — był ostrogą - dla żywych |
| II |
| Głos II: |
| Na śniadaniu u Carycy |
| Sutą dzieli się potrawę; |
| Pertraktują biesiadnicy |
| Komu jaki kęs i skrawek. |
| Temu galicyjski połeć, |
| Temu — wielkopolski gryz; |
| Monarchini żre nad stołem |
| Schab «Polonia á la russe» |
| Chór: |
| Nie przystroi się garnirem |
| Za to krwistym sosem lśni, |
| Dies irae, dies irae |
| Idą na nią gniewu dni. |
| Uczta w imię Trójcy Świętej |
| Oświeconych autokratów |
| Potwierdzona dokumentem |
| Co posiada moc traktatu. |
| Nie ma to, jak pełna miska |
| Do dyplomatycznej gry, |
| Choć wątpliwy na niej przysmak: |
| Kapuściane polskie łby. |
| Chór: |
| Zaraz się nad nimi schylą |
| Żeby im upuścić krwi |
| Dies irae, dies irae |
| Idą na nią gniewu dni. |
| Polska karczma wciąż pijana |
| Od swych obłąkańczych swar, |
| Polska pana i plebana |
| Zatopiona w chamski gwar. |
| Bizantyjski na niej przepych |
| Azjatycki na niej brud. |
| Więc się do trzech par rąk lepi |
| I potrójny syci głód. |
| Chór: |
| Nie powlecze jej nikt kirem |
| Nie uroni nad nią łzy |
| Dies irae, dies irae |
| Idą na nią gniewu dni. |
| III |
| Głos II: |
| Śpijcie spokojnie ojcowie i matki |
| Naszego «ja" — co tak dziś niewyraźne. |
| Już poza wami żywotów przypadki |
| I wybór między zbawieniem, a kaźnią. |
| Was nic już więcej obchodzić nie musi |
| Dotknięci życiem — snujcie śmierci smutek. |
| To nam spuściznę dziwną czas wykrztusił, |
| Niewymienialną na żadną walutę. |
| Chór: |
| Śpijcie — wy poza dobrem, poza złem |
| Requiem. |
| Głos I: |
| Śpijcie spokojnie — zdradzeni, zsyłani, |
| Mięso eposów skomlące o sens; |
| Straceńcy, stróże niewidzialnych granic |
| Powyznaczanych majestatem klęsk. |
| Niech was nie budzą skrzekliwe capstrzyki, |
| Parady, werble, rocznicowe msze; |
| Szare — z ołowiu sumień - żołnierzyki, |
| Grzechot w pudełku pamięci, na dnie! |
| Chór: |
| Śpijcie — już poza dobrem, poza złem |
| Requiem. |
| Głos II: |
| Śpijcie spokojnie — skrytym zdradom wierni, |
| Za bezcen strachu swej pychy kupieni, |
| Karni dzierżawcy cmentarnej guberni, |
| Hetmańskich buław, biskupich pierścieni. |
| Nikt wam już dzisiaj nie pohańbi mogił; |
| Sąd ostateczny odległy, niepewny, |
| Nieprzeliczone zapomnienia drogi, |
| Bóg dobrotliwy, człowiek — krótko gniewny. |
| Chór: |
| Śpijcie — znów poza dobrem, poza złem |
| Requiem. |
| Głos I: |
| Śpijcie spokojnie — mędrcy przenikliwi, |
| Żonglerzy światła, tak bezsilnie świetni, |
| Że nawet temu niezdolni się dziwić, |
| Gdy próchnem w mroku świeci ból szlachetny. |
| Wszystkoście z góry najlepiej wiedzieli, |
| Lecz nie zdołali niczemu zapobiec: |
| Naładowana broń - co nie wystrzeli, |
| Bo ma na ścianie wisieć ku ozdobie. |
| Chór: |
| Śpijcie więc, poza dobrem, poza złem |
| Requiem. |
| Głos II: |
| I ty spokojnie śpij, bezkształtny tłumie |
| Analfabetów o zwichniętych karkach, |
| Którego grozy nigdy nie zrozumie |
| Mędrzec, wojownik, skazaniec ni zdrajca. |
| Śpij, boś też myślał, walczył, i też zdradzał; |
| Czemu byś lepszy miał być niż te tuzy, |
| Dla których człowiek, wiara, rozum, władza |
| Do tego tylko, by im służyć - służy! |
| Głos I i II: |
| Śpij wstrzymywany dobrem, gnany złem |
| Requiem. |
| IV Chór: |
| Jesteśmy — jacy jesteśmy |
| Byliśmy — jacyśmy byli |
| Tę prawdę o sobie unieśmy |
| W tej krótkiej, danej nam chwili. |
| Będziemy — jacy zechcemy |
| Byle wiedzieć nam — czego chcieć, |
| Lecz — nie wiemy — czego nie wiemy, |
| Więc nie mamy — co chcemy mieć. |
| Mogliśmy, czego nie wolno, |
| Co wolno — nie chcemy móc. |
| Wolimy niewolę niż wolność, |
| W której nie ma o co łbem tłuc. |
| Więc będziemy — jacyśmy byli, |
| Więc jesteśmy — a jakby nas brak |
| W tej krótkiej danej nam chwili, |
| Której jutro nie będzie i tak… |
| Głos I: |
| Tym, co w szkarłatach, tym w kazamatach, |
| Tym, co w kapturach i tym na sznurach, |
| Tym, co w powozach i tym w powrozach |
| Chór: |
| Lacrimosa. |
| Nie mamy rąk — mamy łapy, |
| Nie mamy głów — mamy łby. |
| Dlatego dla nas ochłapy, |
| Dlatego po nas — łzy. |
| Głos II: |
| Tym w dumnej pozie i tym w pokorze, |
| Tym, co w koszarach i tym w koszmarach, |
| Tym, co w przestworzach i tym w obozach — |
| Chór: |
| Lacrimosa. |
| Nie mamy snów — lecz majaki, |
| Nie mamy myśli — lecz szał, |
| Dlatego los byle jaki, |
| Dlatego głos łka, jak łkał. |
| Głos I: |
| Tym — złote zboża, tym — ostrze noża. |
| Tym — szlak po płozach, tym — szlam bezdroża, |
| Tym — łaska boża, tym — trwożna groza |
| Chór: |
| Lacrimosa. |
| Nie mamy wiary, lecz złudy, |
| Za dzieje nasze — zbiór klechd. |
| Dlatego trwać będą trudy |
| Nasz własny płacz i z nas śmiech. |
Реквием розбиорове(перевод) |
| Память моя - мрачного характера: |
| Я не хочу возрождать сочные изыски, |
| Они не чувствовали ее флейты, |
| бубен не запускается |
| Слабое счастье пугает ее и отпугивает. |
| Моя память оживлена скорбью, |
| Но - не плач поднял отчаянье, |
| Только бесит этот позор |
| Что бродит по могилам, |
| Что выросло из липкой плесени легенд. |
| Если громовые обряды нечестивы, |
| Если ползет в позорных остатках - |
| это не иметь |
| Несущая тема для песни, |
| Но тот позор - будь шпорой - для живых |
| II |
| Голос 2: |
| За завтраком в Царице |
| Пища делится с сутой; |
| Гуляки ведут переговоры |
| Кому нужен кусок и лом. |
| К этому галисийскому полу, |
| Тему - великопольский грыз; |
| Монарх ест за столом |
| Свиная корейка «Полония по-русски» |
| Хор: |
| Не украсит себя гончар |
| Но блестит кровавым соусом, |
| Умирает в гневе, умирает в гневе |
| Придут на нее дни гнева. |
| Праздник во имя Святой Троицы |
| Просвещенные автократы |
| Подтверждено документом |
| В чем сила договора. |
| Ничего похожего на полную чашу |
| К дипломатической игре, |
| Хотя сомнительное лакомство на нем: |
| Польские кочаны капусты. |
| Хор: |
| Они скоро склонятся над ними |
| Чтобы истекать кровью |
| Умирает в гневе, умирает в гневе |
| Придут на нее дни гнева. |
| Польская гостиница все еще пьяна |
| От его безумных ссор, |
| Польша лорда и приходского священника |
| Погруженный в грубый кайф. |
| Византийское великолепие на нем |
| Азиатская грязь на нем. |
| Так что три пары рук липкие |
| И тройное кормление с голодухи. |
| Хор: |
| Никто не может положить на нее мелок |
| Он не прольет над ней слезу |
| Умирает в гневе, умирает в гневе |
| Придут на нее дни гнева. |
| III |
| Голос 2: |
| Спите спокойно, отцы и матери |
| Наше «Я» — то, что сегодня так размыто. |
| Уже за твоей жизнью дела |
| И выбор между спасением и наказанием. |
| Вам больше не нужно ни о чем беспокоиться |
| Огорчены жизнью - плести печали на смерть. |
| Это странное наследие, которое время задушило, |
| Не конвертируется ни в какую валюту. |
| Хор: |
| Спи - ты за гранью добра, за гранью зла |
| Реквием. |
| Голос I: |
| Спи спокойно - предал, послал, |
| Мясо эпоса скулит по смыслу; |
| Разрушители, хранители невидимых границ |
| Отмеченный величием бедствий. |
| Не позволяйте визжащим татуировкам разбудить вас, |
| Парады, барабаны, юбилейные мессы; |
| Серые - вести совести - солдаты, |
| Дребезжание в ящике памяти, на дне! |
| Хор: |
| Сон - уже за гранью добра, за гранью зла |
| Реквием. |
| Голос 2: |
| Спи спокойно - верна скрытым изменам, |
| Из-за небольшого страха перед моей гордостью купили, |
| Уголовные арендаторы кладбища губернии, |
| Гетманские булавы, архиерейские кольца. |
| Сегодня никто не опозорит ваши могилы; |
| Окончательный суд далек, неопределен, |
| Бесчисленное забвение дороги, |
| Боже добрый, человек - коротко рассердился. |
| Хор: |
| Сон - снова за гранью добра, за гранью зла |
| Реквием. |
| Голос I: |
| Спите спокойно - мудрецы, |
| Жонглеры света, такие беспомощно великие |
| Что они даже не могут быть удивлены |
| Когда благородная боль сияет во мраке тленом. |
| Вы все знали лучше заранее |
| Но предотвратить ничего не удалось: |
| Заряженное оружие - что не выстрелит, |
| Потому что он должен висеть на стене как украшение. |
| Хор: |
| Так спать, за гранью добра, за гранью зла |
| Реквием. |
| Голос 2: |
| И ты спишь спокойно, бесформенная толпа |
| Неграмотные с вывихом шеи |
| Чей ужас он никогда не поймет |
| Мудрец, воин, каторжник и предатель. |
| Спи, ведь ты тоже думал, боролся и тоже обманывал; |
| Почему вы должны быть лучше, чем этот большой человек |
| Для кого человек, вера, разум, сила |
| Только служить им - служит! |
| Голос I и II: |
| Сну мешает добро, движет зло |
| Реквием. |
| IV Хор: |
| Мы те, кто мы есть |
| Мы были - что мы были |
| Давайте поднимем эту правду о себе |
| В этот короткий миг, данный нам. |
| Мы будем - кем захотим |
| Пока мы знаем - чего хотеть, |
| Но - мы не знаем - чего мы не знаем |
| Итак, у нас нет того, что мы хотим иметь. |
| Мы могли бы, что не позволено |
| Что позволено - мы не хотим быть. |
| Мы предпочитаем рабство свободе |
| В котором нечем биться головой. |
| Так что мы будем - что мы были, |
| Так и мы - и как будто нас не хватает |
| В этот краткий миг, данный нам, |
| Которого все равно не будет завтра... |
| Голос I: |
| Что в алом, в казематах, |
| Что в капюшонах и в завязках, |
| Что в вагонах и в канатах |
| Хор: |
| Лакримоза. |
| У нас нет рук - у нас есть лапы, |
| У нас нет голов - у нас есть головы. |
| Поэтому объедки для нас, |
| Поэтому после нас - слезы. |
| Голос 2: |
| Тот в гордой позе и тот в смирении, |
| Что в казарме и в кошмарах, |
| Что в небесах и в станах - |
| Хор: |
| Лакримоза. |
| У нас нет снов - но сны, |
| У нас нет мыслей - но угар, |
| Поэтому любая судьба, |
| Вот почему голос плачет, как он рыдал. |
| Голос I: |
| Это - золотое зерно, это - лезвие ножа. |
| В том числе - тропа на бегунке, то - слизь глуши, |
| Это - божья благодать, это - страшный ужас |
| Хор: |
| Лакримоза. |
| У нас нет веры, кроме заблуждений |
| Для нашей истории - коллекция клечд. |
| Поэтому трудности продолжатся |
| Наш собственный крик и смех над нами. |
| Название | Год |
|---|---|
| Mury ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| List Z Moskwy | 2005 |
| Ballada wrześniowa | 2014 |
| Rehabilitacja Komunistów | 2005 |
| Kantyczka z lotu ptaka ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Koniec wojny 30-letniej ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Piosenka napisana mimochodem | 2014 |
| Mury ' 87 (Podwórko) | 2005 |
| Sen kochającego psa | 2014 |
| Hymn wieczoru kawalerskiego, czyli żale polonistycznych degeneratów | 1994 |
| Ballada o ubocznych skutkach alkoholizmu | 1994 |
| Spotkanie w porcie | 1994 |
| Ja ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Włóczędzy ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Portret zbiorowy we wnętrzu - Dom opieki ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Rublow | 2014 |
| Zbroja | 2014 |
| Obława | 2014 |
| Poranek ft. Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski | 2002 |
| Jan Kochanowski | 2014 |