| Heb je last van 't licht, misschien
|
| Of heb ik echt een traan gezien
|
| Dit liep anders dan verwacht
|
| En vluchten heeft geen zin meer
|
| Jij die niet eens zelf gelooft
|
| Wat je iedereen belooft
|
| Je bleef altijd zo koel, recht naar je doel
|
| Maar niet deze keer
|
| Casanova is verliefd
|
| Schrijft gedichten, schrijft een brief
|
| Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht
|
| Als je niet in haar armen rust
|
| Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
|
| Als er een ander je wakker kust
|
| Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan
|
| Casanova
|
| Welkom in een nieuw bestaan
|
| Wen er maar aan
|
| Hoor ik daar een hart dat breekt
|
| Nu ze niet meer met je spreekt
|
| Ik herken je niet meer
|
| De held van weleer
|
| Hijst de witte vlag
|
| Casanova heeft verdriet
|
| Schrijft gedichten, schrijft een lied
|
| Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht
|
| Als je niet in haar armen rust
|
| Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
|
| Als een ander je wakker kust
|
| Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan
|
| Casanova
|
| Welkom in een nieuw bestaan
|
| Wen er maar aan
|
| Casanova staart mistroostig in zijn wijn
|
| En hij zou zo graag niet meer Casanova zijn
|
| Casanova heeft pijn
|
| Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht
|
| Als je niet in haar armen rust
|
| Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
|
| Als een ander je wakker kust
|
| Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan
|
| Casanova
|
| Welkom in een nieuw bestaan
|
| Wen er maar aan |