Информация о песне На данной странице вы можете ознакомиться с текстом песни Chłodne I Dostojne Są Nasze Oblicza, исполнителя - Arkona. Песня из альбома Konstelacja Lodu, в жанре Chłodne I Dostojne Są Nasze Oblicza(оригинал) |
| Nieskończona otchłań otwiera swoje bramy |
| Grotem błyskawicy przeszywa nasze ciała |
| Lodowate szepty palą naszą krew |
| Świat nasz pod całunem przerażenia legł |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
| Chwile, które wciąż mogą nas zdradzić |
| Podróż, która prowadzi ku gwiazdom |
| Pozbawieni duszy, skazani na zniszczenie |
| Widnokręgiem są nam jak słońca obroty |
| Ale myśmy odnaleźli siebie |
| Przeszłość jest teraz częścią przyszłości |
| Otchłań, która przetrwała stworzenie |
| Nie ma odwrotu przed ostatnią misję |
| Nieskończona otchłań otwiera swoje bramy |
| Grotem błyskawicy przeszywa nasze ciała |
| Lodowate szepty palą naszą krew |
| Świat nasz pod całunem przerażenia legł |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
| W konstelacji lodu prześwietlonej gwiezdnie |
| Każdy dzień tu długość ma wieczności |
| Na nasz żywot patrząc pobłażliwym okiem |
| Na krążące gwiazdy cicho spoglądając |
| Przyjaźnimy się z gwiezdnym pyłem |
| Oddychamy tu kosmicznym mrozem |
| Chłodny, nieruchomy jest nasz wieczny byt |
| Chłodne i dostojne są nasze oblicza … |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
Холодные И Достойное Наши Рассчитать(перевод) |
| Бескрайняя бездна открывает свои врата |
| Молния пронзает наши тела |
| Ледяной шепот сжигает нашу кровь |
| Наш мир окутан ужасом |
| Потому что в нас мало света, но больше ночей |
| Что приходит на крыльях ее ворона |
| Чтобы снова упасть пылью с его черных перьев |
| И покрой мир прохладой своего темного взгляда |
| Моменты, которые все еще могут нас выдать |
| Путешествие, которое ведет к звездам |
| Лишенный души, обреченный на гибель |
| Вращение солнца - наш горизонт |
| Но мы оказались |
| Прошлое теперь часть будущего |
| Бездна, пережившая творение |
| Нет пути назад перед финальной миссией |
| Бескрайняя бездна открывает свои врата |
| Молния пронзает наши тела |
| Ледяной шепот сжигает нашу кровь |
| Наш мир окутан ужасом |
| Потому что в нас мало света, но больше ночей |
| Что приходит на крыльях ее ворона |
| Чтобы снова упасть пылью с его черных перьев |
| И покрой мир прохладой своего темного взгляда |
| В созвездии ледяного звездного пересвета |
| Каждый день здесь вечен |
| Глядя на нашу жизнь снисходительным взглядом |
| Молча глядя на кружащиеся звезды |
| Мы друзья со звездной пылью |
| Мы дышим здесь космическим инеем |
| Прохладно, неподвижно наше вечное существование |
| Наши лица хладнокровны и величавы... |
| Потому что в нас мало света, но больше ночей |
| Что приходит на крыльях ее ворона |
| Чтобы снова упасть пылью с его черных перьев |
| И покрой мир прохладой своего темного взгляда |