| Ne düşman bilir, ne kışı sever
|
| Ruhumda cevher, kendim olurdum
|
| Gözlerim kısık, belki de aşık
|
| İçimde bir ışık, derdim olurdun
|
| Git, hadi git, yine git, yine gitme
|
| Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
|
| Korkarken kendimden, titrerken ellerim
|
| İsterken yarınları seninle, göremedim
|
| Bilirken içini, kaldım hep dışında
|
| İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
|
| Sendin, düşmanım
|
| Gittikçe içime kapandım
|
| Çoğu zaman kendimden utandım
|
| Sendin, düşmanım
|
| Ne insan bilir, ne doğru söyler
|
| Sadece bekler, hata bulurdun
|
| Gözlerin açık, kendine âşık
|
| İçimdeki ışık, derdin olurdu
|
| Git, hadi git, yine git, yine gitme
|
| Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
|
| Korkarken kendimden, titrerken ellerim
|
| İsterken yarınları seninle, göremedim
|
| Bilirken içini, kaldım hep dışında
|
| İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
|
| Sendin, düşmanım
|
| Gittikçe içime kapandım
|
| Çoğu zaman kendimden utandım
|
| Sendin, düşmanım |