Информация о песне На данной странице вы можете ознакомиться с текстом песни La Taberna Del Puerto, исполнителя - Rocio Jurado. Песня из альбома Única, в жанре Поп
Дата выпуска: 11.05.2009
Лейбл звукозаписи: Parlophone Spain
Язык песни: Итальянский
La Taberna Del Puerto(оригинал) |
Qui dove il mare luccica |
e tira forte il vento |
su una vecchia terrazza davanti al golfo di Sorrento |
un uomo abbraccia una ragazza |
dopo che aveva pianto |
poi si schiarisce la voce e ricomincia il canto |
Te voglio bene assai |
ma tanto tanto bene sai |
e' una catena ormai |
che scioglie il sangue dint' è vene sai |
Vide le luci in mezzo al mare |
pensò alle notti la in America |
ma erano solo le lampare |
e la bianca scia di un’elica |
sentì il dolore nella musica |
si alzò dal Pianoforte |
ma quando vide la luna uscire da una nuvola |
gli sembrò più dolce anche la morte |
Guardò negli occhi la ragazza |
quegli occhi verdi come il mare |
poi all’improvviso uscì una lacrima |
e lui credette di affogare |
Te voglio bene assai |
ma tanto tanto bene sai |
e' una catena ormai |
e scioglie il sangue dint’e vene sai |
Potenza della lirica |
dove ogni dramma è un falso |
che con un po' di trucco e con la mimica |
puoi diventare un altro |
Ma due occhi che ti guardano |
così vicini e veri |
ti fanno scordare le parole |
confondono i pensieri. |
Così diventò tutto piccolo |
anche le notti la in America |
ti volti e vedi la tua vita |
come la scia di un’elica |
Ah si, è la vita che finisce |
ma lui non ci pensò poi tanto |
anzi si sentiva felice |
e ricominciò il suo canto |
Te voglio bene assai |
ma tanto tanto bene sai |
e' una catena ormai |
che scioglie il sangue dint’e vene sai |
Εδώ που η θάλασσα λαμποκοπάει |
και o αέρας φυσά δυνατά |
σε μια παλιά ταράτσα μπροστά στον κόλπο του Σορέντο |
ένας άνδρας αγκαλιάζει μια κοπέλα |
που πρίν λίγο είχε κλάψει |
καθαρίζει τη φωνή του και αρχίζει ξανά το τραγούδι |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |
Κοιτάει τα φώτα στη μέση της θάλασσας |
και αναπολεί τις νύχτες στην Αμερική |
αλλά ήταν μόνο τα λαμπυρίσματα |
στα αφρίσματα μιας έλικας (προπέλας) |
Νοιώθει τον πόνο μέσα απ'τη μουσική |
και σηκώνεται από το πιάνο |
μα όταν βλέπει το φεγγάρι να ξεπροβάλει από ένα σύννεφο |
έμοιαζε πιό γλυκός, ακόμη κι ο θάνατος |
Κοιτάει στα μάτια τη κοπέλα |
εκείνα τα μάτια τα πράσινα σαν τη θάλασσα |
και ξαφνικά τρέχει ένα δάκρυ |
και νοιώθει να πνίγεται |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |
Η δύναμη της όπερας |
όπου κάθε δράμα μια ψευτιά |
που με τεχνάσματα και με μίμησεις |
μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος |
Μα δυό μάτια που σε κοιτούν |
έτσι κοντά κι αληθινά |
σε κάνουν να χάνεις τα λόγια σου |
και σου μπερδεύουνε το νού |
Έτσι καθετί μοιάζει μικρό |
ακόμη κι οι νύχτες στην Αμερική |
στρέφεις το βλέμμα στη ζωή σου |
κι είναι σαν το άφρισμα της έλικας (προπέλας) |
Ω! |
ναι μία ζωή που τελειώνει |
Μα εκείνος δεν νοιάζεται πια. |
αντιθέτως νοιώθει ευτυχισμένος |
και ξαναρχίζει το τραγούδι του |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |
Портовая Таверна(перевод) |
Здесь, где сияет море |
и ветер дует сильный |
на старой террасе с видом на залив Сорренто |
мужчина обнимает девушку |
после того как он заплакал |
потом откашливается и снова начинает петь |
я тебя очень люблю |
но так хорошо ты знаешь |
теперь это цепь |
что тает кровь в венах, ты знаешь |
Он увидел огни посреди моря |
он думал о ночах в Америке |
но это были только лампы |
и белый след пропеллера |
он чувствовал боль в музыке |
встал с фортепиано |
но когда он увидел, что луна вышла из облака |
даже смерть казалась ему слаще |
Он посмотрел девушке в глаза |
эти зеленые глаза как море |
потом вдруг слеза выступила |
а он думал что тонет |
я тебя очень люблю |
но так хорошо ты знаешь |
теперь это цепь |
и это растапливает кровь в жилах, ты знаешь |
Сила оперы |
где каждая драма фейк |
чем с небольшим макияжем и с мимикой |
ты можешь стать другим |
Но два глаза, которые смотрят на тебя |
так близко и верно |
заставить тебя забыть слова |
путать мысли. |
Так что все стало маленьким |
даже ночи в Америке |
ты оборачиваешься и видишь свою жизнь |
как след от пропеллера |
Ах да, жизнь заканчивается |
но он не думал об этом |
действительно, он чувствовал себя счастливым |
и снова начал свою песню |
я тебя очень люблю |
но так хорошо ты знаешь |
теперь это цепь |
что тает кровь в венах, ты знаешь |
Εδώ που η θάλασσα λαμποκοπάει |
και или αέρας φυσά δυνατά |
σε μια παλιά ταράτσα μπροστά στον κόλπο του Σορέντο |
ένας άνδρας αγκαλιάζει μια κοπέλα |
που πρίν λίγο είχε κλάψει |
καθαρίζει τη φωνή του και αρχίζει ξανά το τραγούδι |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |
Κοιτάει τα φώτα στη μέση της θάλασσας |
και αναπολεί τις νύχτες στην Αμερική |
αλλά ήταν μόνο τα λαμπυρίσματα |
στα αφρίσματα μιας έλικας (προπέλας) |
Νοιώθει τον πόνο μέσα απ'τη μουσική |
και σηκώνεται από το πιάνο |
μα όταν βλέπει το φεγγάρι να ξεπροβάλει από ένα σύννεφο |
έμοιαζε πιό γλυκός, ακόμη κι ο θάνατος |
Κοιτάει στα μάτια τη κοπέλα |
εκείνα τα μάτια τα πράσινα σαν τη θάλασσα |
και ξαφνικά τρέχει ένα δάκρυ |
και νοιώθει να πνίγεται |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |
Η δύναμη της όπερας |
όπου κάθε δράμα μια ψευτιά |
που με τεχνάσματα και με μίμησεις |
μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος |
Μα δυό μάτια που σε κοιτούν |
έτσι κοντά κι αληθινά |
σε κάνουν να χάνεις τα λόγια σου |
και σου μπερδεύουνε το νού |
Έτσι καθετί μοιάζει μικρό |
ακόμη κι οι νύχτες στην Αμερική |
στρέφεις το βλέμμα στη ζωή σου |
κι είναι σαν το άφρισμα της έλικας (προπέλας) |
О! |
ναι μία ζωή που τελειώνει |
Μα εκείνος δεν νοιάζεται πια. |
αντιθέτως νοιώθει ευτυχισμένος |
και ξαναρχίζει το τραγούδι του |
Σε θέλω πάρα πολύ |
μα τόσο τόσο πολύ, να ξέρεις, |
είναι ένα κόσμημα τώρα πια (η αγάπη) |
που τρέχει μαζί με το αίμα στις φλέβες μας να το ξέρεις. |