Текст песни Adalet Kılıcı - Yeliz

Adalet Kılıcı

Yıllardır bozbulanık suları yudumladım\nBir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları\nYağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım\nHasretin alev alev içime bir ân düştü\nDeğişti hayal köşküm, gözümde viran düştü\nSonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde\nYağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü\nZaman, ayaklarımda tükendi adım adım\nHeyûla, bir ağ gibi ördü rüyalarımı\nÇölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım\nYağmur, gülşenimize sensiz, baldıran düştü\nDüşmanlık içimizde; dostluklar yaban düştü\nYenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe\nHer sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü\nÇaresiz bir takvimden yalnızlığa gün saydım\nBir cezir yaşadım ki, yaşanmamış, mâzide\nDokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım\nSensiz, kaldırımlara nice güzel can düştü\nYarılan göğsümüzden umutlar bîcan düştü\nYağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin\nEn son, avucumuzdan inci ve mercan düştü\nKeşke bir gölge kadar yakınında dursaydım\nO mücellâ çehreni izleseydim ebedî\nSana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım\nSarardı yeşil yaprak; dal koptu, fidan düştü\nBaykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü\nKâtil sinekler deldi hicâbın perdesini\nİstiklâl boşluğunda arılar nâdân düştü.\nBazen kendine âşık deli bir fırtınaydım\nFırtınalar önünde bazen bir kuru yaprak\nUğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım\nSensizlik depremiyle hancı düştü; han düştü\nMazluma sürgün evi; zâlime cihan düştü\nSana meftûn ve hayran, sana râm olanlara\nBir belâ tünelinde ağır imtihan düştü\nSuskunluğa dönüştü sokaklarda feryâdım\nTereddüt oymak oymak kemirdi gurûrumu\nBahîra'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım\nHaritanın en beyaz noktasına kan düştü\nKırıldı adâletin kılıcı, kalkan düştü\nMahkûmlar yargılıyor, hâkimler mahkûm şimdi\nHakların temeline sanki bir volkan düştü\nDevlerin esrarını aynalara sorsaydım\nÇözülürdü zihnimde buzlanmış düşünceler\nOkşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım\nSensiz, tutunduğumuz dallardan yılan düştü\nİlkin karardı yollar; sonra heyelân düştü\nGüvenilen dağlara kar yağdı birer birer\nSensizlik diyârından püsküllü yalan düştü\nMadenî arzuların ardında seyre daldım\nKüflü bir manzaranın çürüyen güllerini\nSenin için görülen bir düş de ben olsaydım\nŞehirler kâbus dolu; köylere duman düştü\nTersine döndü herşey sanki; âsûman düştü\nKırık bir kayık kaldı elimizde, hayalî\nHazîndir ki, dertleri aşmaya ummân düştü\nSaatlerin ardında hep kendimi aradım\nBir melâl zincirine takıldı parmaklarım\nYeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım\nSensiz, ufuklarıma yalancı bir tan düştü\nSensiz, kıtalar boyu uzayan vatan düştü\nBir kölelik ruhuna mahkûm olunca gönül\nYüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü\nYağmur, birgün elimi ellerinde bulsaydım\nGüzellik şâhikası gülümserdi yüzüme\nSenin visâlinle bir gülmüş de ben olsaydım\nTavanı çöktü aşkın; duvarlar üryân düştü\nToplumun gündemine koyu bir isyân düştü\nİniltiler geliyor doğudan ve batıdan\nSensizlikten bozulan dengeye ziyân düştü\nBir hüzün ülkesine gömülüp kaldı adım\nKapanıyor yüzüme aralanan kapılar\nSana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım\nYağmur, sayrılığıma seninle dermâan düştü\nBeynimin merkezine ölümsüz fermân düştü\nSilindi hayalimden bütün efsûnu ömrün\nBir dönüm noktasında aklıma Rahmân düştü