| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рара.
|
| Впрочем, ты мне редко снишься.
|
| За истоптанной кроватью, ватью, ватью, ватью…
|
| Не следят сваты и сватьи.
|
| Не следят сваты и сватьи, сватьи, сватьи…
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рара.
|
| Вот, пришло другое время,
|
| Снятся мне чудные птицы.
|
| Океан ребристый снится,
|
| Что таит в объятьях кремний.
|
| Стынут ночи от испуга,
|
| На дыхании без остатка.
|
| И привычный холод в складку
|
| Погружается без звука.
|
| Только голос, чьим бы ни был —
|
| Вдруг срывается, как птица;
|
| И в пустых проемах снится,
|
| Над моей кроватью небо.
|
| То, что помнится и только.
|
| Ранним утром ближе к свету.
|
| Вижу то и вижу это;
|
| Помню — зиму, осень, лето.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рара…
|
| Ты мне снишся, разве только
|
| Ранним утром, ближе к свету.
|
| Помню — зиму, осень, лето.
|
| Мне не горько, мне не горько.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рарам.
|
| М-тарарам, м-тарара-рара…
|
| Февраль, 2016. |